Blog

12.07.2024

Blijf bij mij - verlatingsangst

Vrolijk stelt ze zich aan me voor. Hi, ik ben Nina, 45 jaar jong en een zelfverklaarde expert in het managen van het dagelijks leven met een vleugje verlatingsangst.

Lees hier haar verhaal:

Verlatingsangst is niet iets waar je vaak over hoort als het gaat om volwassenen van mijn leeftijd, maar geloof me, het is er wel degelijk. En soms is het ronduit hilarisch. Dus, laten we het hebben over dit veelvoorkomende maar vaak ongeziene fenomeen.

Laten we beginnen met de basics. Verlatingsangst, voor wie het niet kent, is de irrationele angst dat je geliefden je in de steek zullen laten. Het kan zich manifesteren in allerlei vormen, van lichte nervositeit tot complete paniek. Voor mij betekent het dat ik me soms zorgen maak als mijn partner langer dan normaal doet over het boodschappen doen. “Is hij verdwaald in de supermarkt? Heeft hij besloten om een nieuw leven te beginnen met de caissière?!” Absurd, ik weet het. Maar daar is angst voor, het houdt zich niet aan de regels van logica.

Verlatingsangst heeft vaak diepe wortels. In mijn geval denk ik dat het terug te voeren is naar een jeugd vol verhuizingen en het verlies van een paar dierbaren. Maar zelfs als volwassene kan het opduiken op de meest onverwachte momenten. Zoals die keer dat mijn beste vriendin een weekendje weg ging zonder mij. Het voelde alsof ik door een achtbaan van emoties ging: jaloezie, angst en uiteindelijk opluchting toen ze veilig terugkwam (en geen nieuwe beste vriendin had gevonden).

Hoe ik ermee omga? Nou, hier zijn een paar tips die ik door de jaren heen heb verzameld.

Ten eerste, praten over je gevoelens is belangrijk. Ik weet het, praten over gevoelens is eng. Maar eerlijkheid en communicatie zijn je beste vrienden. Vertel je partner of vrienden hoe je je voelt. Ze begrijpen het misschien niet meteen, maar het helpt om het uit te leggen. En wie weet, misschien kunnen ze je geruststellen op manieren die je niet had verwacht. 

Ten tweede, zoek de humor in de situatie. Er is iets bevrijdends aan lachen om je eigen irrationele gedachten. Zoals die keer dat ik dacht dat mijn partner me zou verlaten omdat ik zijn favoriete koffiemok had laten vallen. We hebben er samen om gelachen en ik heb geleerd dat zelfs de ergste scenario’s vaak minder ernstig zijn dan ze lijken.

Werk ook aan je zelfvertrouwen. Verlatingsangst kan vaak voortkomen uit een gebrek daaraan. Doe dingen waar je blij van wordt, investeer in je eigen interesses en hobby’s en herinner jezelf eraan dat je compleet bent, met of zonder iemand anders.

Soms is praten met een therapeut de beste stap die je kunt zetten. Zoek professionele hulp als dat nodig is. Ze kunnen je helpen om dieper te graven en je tools te geven om met je angst om te gaan. Er is geen schaamte in het vragen om hulp – het is juist een teken van kracht.

Ten slotte, accepteer de onvoorspelbaarheid van het leven. Dit is misschien wel de moeilijkste, maar ook de meest bevrijdende les. Mensen komen en gaan, en dat is een natuurlijk onderdeel van het leven. Het betekent niet dat je niet waardevol of geliefd bent. Het betekent gewoon dat het leven soms zijn eigen gang gaat.

Verlatingsangst definieert je niet. Het is slechts een onderdeel van je, net zoals je liefde voor chocolade of je talent voor het vinden van de perfecte Netflix-serie om te binge-watchen. Omarm het, lach erom en laat het je niet tegenhouden om te genieten van de mensen die wel in je leven zijn.

Dus daar heb je het, mijn kijk op verlatingsangst op 45-jarige leeftijd. Het is niet altijd makkelijk, maar met een beetje humor en zelfreflectie, is het zeker hanteerbaar. En wie weet, misschien herken je iets van jezelf in mijn verhaal en helpt het je om te weten dat je niet alleen bent.

Blijf bij mij, maar niet te dichtbij – want ook ik heb mijn ruimte nodig, en dat is oké.